Het moment dat je elkaar voor het eerst ziet op je trouwdag heeft iets magisch. Tegenwoordig is het niet meer vanzelfsprekend dat de eerste blik bij het altaar plaatsvindt. Veel stellen kiezen ervoor om er een intiem moment van te maken met z’n tweeën of dat de bruidegom de bruid ophaalt bij haar ouders thuis.

Ikzelf ben een jaar geleden in het huwelijksbootje gestapt en mijn man en ik hebben er bewust voor gekozen om elkaar pas bij het altaar te ontmoeten in het bijzijn van onze lieve familie en beste vrienden. Ik wil het iedereen aanraden, het is zo’n mooi moment! Graag deel ik met jullie mijn gedachten en emoties als ik terugdenk aan dat betoverende moment.

De muziek speelt, ik pak de arm van mijn vader en kijk hem aan. “Ben je er klaar voor?” Ik glimlach.
Op het ritme van het lied komen we arm in arm dichterbij het moment. Zenuwachtig ben ik niet.
Zodra we de hoek om zijn, komen we op het perfecte moment binnen. De familie staat klaar en alle ogen zijn op mij gericht. Het voelt gek, maar toch ook heel fijn. En daar in de verte zie ik de liefde van mijn leven staan. Aan de manier van doen zie ik dat hij zenuwachtig is. Op dat moment heb ik alleen nog maar oog voor hem en lijken we even alleen op de wereld te zijn. Ik adem diep in en uit en probeer mijn tranen te onderdrukken. We glimlachen naar elkaar van oor tot oor en ik zie dat hij stiekem een traantje wegpinkt. Voor ik weet is het moment daar en omarmen we elkaar. Mijn aanstaande man bedankt mijn vader met een stevige knuffel en ik zie dat hij zijn emoties probeert te weerstaan. Dan valt alles van mij af en kan onze reis samen beginnen. We pakken elkaars hand en de ceremonie is officieel van start gegaan.

Foto’s Amanda Drost